Hastaneye gittim,
her gün gittiğim servisle.
Şehiri sis kaplamıştı,
her gün kapladığı gibi.
Kahvaltımı ettim,
her gün yediğim şeylerle.
Poliklinikte bekledim,
her gün beklediğim yerde.
Öğlen yemek yedim,
her gün yediğim yerde.
Bugün yine ameliyat yapmadım,
iki aydır yapmadığım düzende.
Odama döndüm,
her gün bindiğim dolmuşla.
Televizyon izleyip uyudum,
her akşam uyuduğum saatte.
"Sen napıyorsun peki?" diye soranlara cevap:
- Zorunlu hizmetimi yapıyorum.
Bu da sabahki sis. |
çok iyi özetlemişssiniz, çok yakında mesela 30 günü geçirince ben de böyle bir özet yapacağım!
YanıtlaSilEvet, gördüğüm kadarıyla zorunlu kaderimiz ortak paydada ilerliyor. Yine de 6-9 hasta benim için rekor sayılır; 160.000 nüfusa bakan tek Göğüs Cerrahı olarak.
Sil