Artvin'de keşfedilmeye doğru

Bir pazartesiye daha uyandım, kaldı 70 pazartesi... Hastaneye gittim, kahvaltımı ettim. Bir iki hasta baktım, yine günün büyük bir bölümünü bilgisayar başında geçirdim. Öğlen yemeğinde insan yüzü gördüm.

Öğlen yemeğinde blogumun hastanedeki arkadaşlarımın bazıları tarafından keşfedildiğini öğrendim (Buradan hepsine selam ederim). Daha da ilginci tabi lise edebiyat öğretmenimin de takip ettiğini öğrenmemdi (Örtmenim saygılar).

Öğleden sonra blogumun başına oturdum. İnsanların takip etmesi üzerimde bir itici güç oluşturdu. Özenip güzel güzel her şeyi süslü kelimelerle bir bir anlatıyım dedim ama günler durgundan da öte, zaman o kadar yavaşladı ki sanki geri gidecek...

Hastaneden çıkışta çarşıda bir şeyler yedikten sonra odama döndüm. Oda arkadaşımla muhabbetten ve biraz internette takıldıktan sonra uyudum (Bu arada kaloriferler artık yanıyor).

NOT: Başlıktaki keşfedilme, ünlü olma anlamında değil, blogun keşfedilmesi anlamında...