Kapıda asılı tabelam sökülmüş, yerine "Genel Cerrahi - Bilmemkim" tabelası asılmış. Dün yarım gün kaybettiğim odamı bugün ya tam günlüğüne ya da daha uzun süreliğine kaybetmişim gibi duruyordu. Başhemşire yardımcısı durumu açıkladıktan sonra çözüm olarak sabah ameliyatta olacak KBBcinin odasına geçmemi, öğleden sonra da Kalp Damarcıyla odayı paylaşmamı söyleyince dün yatan minimalist maaşın da etkisiyle çok sinirlendim ve geldiğimden beri ilk ciddi isyanımı ettim sanırım.
Genel kabuldeki sekreterler halime acımış olacak ki, bana Kadın Doğum ve Gözcülerin olduğu tarafta bugün gelmeyen bir doktorun odasını ayarladılar.
 |
| Bugünkü odamdan bir görüntü |
Bu sinir ve öfkeyle, benden daha iyi bildiğini iddia eden bir hastaya sert çıkışmış olabilirim.
Yemekten sonra çay içerken hastanenin performans düşüklüğü hakkında başhekim yardımcıları kısa bir bilgilendirme yaptılar. Çok detaya girmeye gerek yok tabi ama, hastanenin borçlarını falan bir kenara bırakırsak esas sorun Artvin'de gerçekten kimsenin hasta olmaması. Her branş için olduğu kadar göğüs cerrahisinin de sorunu tabi...
Akşam 10-11 arasına maç ayarlanmış, bu yorgunlukla, sağ bacağımı kaldıramazken nasıl oynarım diye düşünmeden edemiyordum. Ama amaç sağlıklı yaşam, madem Artvin'deyiz.
Olmayan odamdan mütevellit erkenden çıkıp çarşıda bir şeyler yiyip odaya döndüm. Maç saatini beklemeye koyuldum. 21.30 gibi çıktık, fazla ısınamadan maça başladık. Bu sefer kalecimiz yoktu, dönüşümlü oynadık. Ama ilk yarıda sanırım bacağımı fazla zorladım,değil koşmak yürümeye bile gücü yoktu, kaslar kasılı kalmıştı adeta. İkinci yarının sonlarında kaleye geçtim. Bizden sonra da maç olmadığı için halı saha yetkilileri maçı bitirmedi, oynadık da oynadık. Maç bitiminde arabaya bile zar zor gittim. Bacağımı elimin desteğiyle arabaya bindirip indirdim. Yarın yürüyebilecek miyim diye düşünüyorum.
Odaya gelip banyo yapıp bir anti-inflamatuar alıp yattım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder