Son durum

Çok bilinmeyenli bir denklem olan; daha önce hiç gitmediğim bir yerde, tek başıma hiç icra etme fırsatı bulamadığım mesleğimi zorunlu hizmet adı altında yap(ama)ma serüvenimin, giriş ve gelişme bölümlerini burada paylaştım. Şehri tanımam, buradaki yaşama ayak uydurmam ve hastanede göğüs cerrahisiyle ilgili yapacak bir şey olmaması sebebiyle yazdıklarımın artık haber değeri taşımadığını görüyorum.

İlk günler sabah kalktığımı, hastaneye gittiğimi, kantine gidip aldığım poğaçayı vs tüm detaylarıyla anlatırdım. Artık, bu satırları yazdığım 151. günde okuyanların da bundan sıkıldığını düşünüyorum.

Özet olarak, günlük gibi buralara her gün ve son zamanlarda yaptığım gibi haftalık bir şeyler yazmaktansa aklıma estikçe veya haber değeri olan bir şey oldukça yazma kararı aldığımı bildirir rapordur. Gereğinin yapılmasını arz ederim.

Yeni oda, yeni işler ve ısınan hava

Bu hafta Artvin'de 138 günü geride bırakarak zorunlu hizmetimin 4'te 1'lik kısmını bitirmiş oldum. Yeni odamda yeni işlerimle geçirdiğim yeni bir hafta oldu.

Giden oda, polisevine zam ve kurs son günü

On gün önce aldığım ani bir kararla zorunlu hizmet blogumu aktive edip yazmadığım bir aylık süreci özet geçmiştim. Bu 10 günlük süreçte, bir aydır neden hiç bir şey yazmadığımı tekrar fark ettim ve kalıcı olmasını planladığım bir karar aldım. Artık, çok özel bir durum olmadıkça blogu haftalık olarak yazacağım. Geçen haftadan başlamak gerekirse...